Let's Walk that Extra Mile.

“මට වැඩි වෙලාවක් ඊජිප්තුවෙ හැංගිලා ඉන්න බැහැ ඩොක්ටර් වසීම්, මම ඉක්මනට ඉන්දියාවට යන්නට ඕනෑ.”

“අපට කතා කර කර සිටීමට වෙලාවක් නෑ, මාගේ අසු සූදානම්. වහා ගොඩවන්න. මේ දැන්ම අප මාන්තොට වෙත පලාගොස් නෞකාවක් අතර සැඟවී භාරතයට අපගේ ජිවිත ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් පලා යා යුතුයි.”

වහා සැලැස්ම වෙනස් කළ රුසිරු තම ගමන් මල්ලේ ආරක්ෂාවට යොදා සිටි ඉබ්බා ගෙන සැක කටයුතු පුද්ගලයා සැඟවී සිටි වැසිකිලියේ දොර පිටතින් අගුලු දැමීය. ඉන්පසු උපරිම ප්‍රමාණයට ජල කරාමය විවෘත කලේ හොඳින් හඬ ඇසෙන පරිදිය.

දෑස කිහිප වතාවක් පියවී ගියේය. නැවතත් මුහුදු රළ හේතුකොටගෙන තිගැස්සී අවදිවිය. හිසෙහි පැවති ඇම්ම කිහිප ගුණයකින් වේදනා දෙන්නට විය. මෙය නම් තම ජීවිතයේ අවසාන මොහොත බව රුසිරු නිගමනය කලේ තැන්පත්ව මරණයට මුහුණ දිය යුතු අදිටනෙන් යුතුවය.

ඉහල නගරයේ සෝපානද ගිනි දල්වා අය පරපුරේ ජිවිත ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් තාවකාලිකව අප විසිර යායුතු බවයි මාගේ අවසන් යෝජනාව

“කොක්පිට් එකට පයිලට්ලා ඇරෙන්න වෙන කාටවත් යන්න දෙන්න තහනම් කරලා තියෙන්නේ. ත්‍රස්තවාදී ප්‍රශ්න නිසා. ඉස්සර වගේ දැන් යන්න බැහැ මහත්මයා.”